آیه ۲۲ ~سوره دوم(بقره) ?قاری؛عبدالباسط
?بسم الله الرحمن الرحیم
?آیه ۲۲ ~سوره دوم(بقره)
?قاری؛عبدالباسط
✍نکته ها؛
✅۱)فراش بودن زمين، اشاره به نعمت‌هاى فراوان ديگرى است.
همچون ↩سخت بودن كوهها ونرم بودن خاك دشت‌ها، ↩فاصله زمين تا خورشيد، ↩درجه حرارت و دما و هواى آن، ↩وجود رودخانه‌ها، درّه‌ها، كوهها، گياهان و حركت‌هاى مختلف آن كه مجموعاً فراش بودن زمين را مهيّا كرده‌اند.
در قرآن براى زمين تعابير چندى شده است، ازجمله؛
زمين هم «مهد» به معنی؛گهواره است،
هم «ذلول» به معنی؛ رام و آرام
و هم «كفات» به معنی؛در برگیرنده . ✅۲)كلمه «سماء» در آيه يك بار در برابر «ارض» آمده است كه به همه‌ى قسمت بالا اشاره دارد و در بار دوم مراد همان قسمت نزول باران از ابرها مى‌باشد.
✍پیام ها؛
✔۱)آفريده‌ها هركدام براى هدفى خلق شده‌اند. «رِزْقاً لَكُمْ» باران براى رشد و ثمر دادن ميوه‌ها، «فَأَخْرَجَ بِهِ» و ميوه‌ها براى روزى انسان. «رِزْقاً لَكُمْ»
✔۲)زمين وباران وسيله هستند، رويش گياهان وميوه‌ها بدست خداست. «فَأَخْرَجَ»
✔۳)نظم و هماهنگى دستگاه آفرينش، نشانه‌ى توحيد است، پس شما هم يكتا پرست باشيد. «فَلا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْداداً»
✔۴)ريشه‌ى خداپرستى در فطرت و وجدان همه مردم است. «وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ»
✔۵)آفرينش زمين و آسمان و باران و ميوه‌ها و روزى انسان، پرتوى از ربوبيّت خداوند است. «اعْبُدُوا رَبَّكُمُ … الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ …»
✔۶)همه‌ى انسان‌ها، حقّ بهره‌بردارى و تصرف در زمين را دارند. (در آيه «لَكُمُ» تكرار شده است.) ?تفسير -نور۱۰جلدى-ج۱-ص۷۶
