اموزش موزیکال جغرافیای ایران برای کودکان
اموزش موزیکال جغرافیای ایران برای کودکان
مساحت ایران
مساحت کشور، شامل مجموع مساحت خشکی کشور(شامل رودخانه های مرزی و از جمله سهم کشور از اروندرود)، مساحت آبهای ملی کشور، جزایر درخلیج فارس و دریای عمان(شامل آبهای داخلی و دریای سرزمینی) ، مساحت جزیره فارسی و دریای سرزمینی آن و مساحت آبهای ملی کشور در دریای خزر (شامل آبهای داخلی و دریای سرزمینی) است. هنوز خطوط مبدا آبهای سرزمینی در دریای خزر و در نتیجه سهم کشور از خزر نیز مشخص نیست و هیچ درصدی نیز در این حوزه از سوی سازمان نقشه برداری کشور اعلام نشده است.
ول و عرض جغرافیایی در مرز خشکی کشور با کشورهای دیگر؛ باید دقیقا روی پلیگونها مشخص باشد . بیشتر نقشه ها از نظر مرزی سندیت ندارند و به غیر از نقشه های برداری،گرافیک در برخی نقشه ها نیز از دقت کافی برخوردار نیست. در محاسبات مساحت باید خط تراز ۲۵- را در حد بالای خشکی کشور و نیز آبهای داخلی در نظر گرفت. خدام محمدی با بیان اینکه مساحت آبهای داخلی جنوب برابراست با مساحت پهنه ای محصور در خط تراز مد بالا در خلیج فارس و دریای عمان و خط مبدا سرزمینی مصوب، گفت: اکثر جزایر جنوب در آبهای داخلی کشور واقع شده اند. شش جزیره تنب بزرگ و کوچک، فارور بزرگ و کوچک، ابوموسی و سیری در دریای سرزمینی کشور قرار دارند. تنها استثناء، جزیره فارسی است که مساحت آن و مساحت دریای سرزمینی آن باید به صورت مجزا در نظر گرفته شود. مساحت جزیره و دریای سرزمینی آن جزیره نیز باید محاسبه و اضافه شود. وی گفت: می‌توان با تشکیل یک کارگروه، داده ها را به روز و با دقت بالا در اختیار داشت و سپس همانند سازمان نقشه برداری کشور یا سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح با استفاده از داده های دقیق، با دقت بالا مساحت کشور را محاسبه کرد. خدام محمدی با اشاره به آب های ملی و بین المللی ادامه داد: آب های ملی جزء حاکمیت سرزمینی کشورهستند و با خشکی ها، جزء مساحت یک کشور به شمار می آید. با این وجود آب های داخلی که به سمت خشکی و در جهت خط مبدا هستند و نیز دریای سرزمینی که تا ۱۲ مایل دریایی از خط مبدا امتداد دارند، مساحت کشور را تشکیل می دهند. به گفته وی، آبهای بین المللی شش زون دارند؛ زون مجاوریا زون نظارتی، زون انحصاری اقتصادی که کمتر یا مساوی ۲۰۰ مایل دریایی از خط مبدا هست؛ آبهای مجمع الجزایری، فلات قاره تا انتهای فلات قاره یا ۲۰۰ مایل دریایی و همچنین زون ایمنی. تا ۵۰۰ متر در اطراف سکوهایی که فراتر از دریای سرزمینی قرار دارند، زون ایمنی وجود دارد که باید آنها را در اندازه گیری مساحت کشور در نظر گرفت. مدیر سابق آبنگاری و امور جزرومدی سازمان نقشه برداری کشور تصریح کرد: در ایران خط مبنای دریای سرزمینی در سال ۱۳۵۲ یعنی قبل از انقلاب از سوی هیئت وزیران تصویب شد که به قوت خود باقی است و مورد استفاده قرار می گیرد. خدام محمدی افزود: در فروردین ۱۳۷۲ مجلس شورای اسلامی مسائل حقوقی را در دریای سرزمینی همان ۱۲ مایل و مایل دریایی را هم برابر با ۱۸۵۳ مترتعیین کرد. جزایر متعلق به ایران اعم از اینکه داخل و یا خارج دریای سرزمینی باشند، طبق این قانون دارای دریای سرزمینی مخصوص به خود هستند.
ول و عرض جغرافیایی در مرز خشکی کشور با کشورهای دیگر؛ باید دقیقا روی پلیگونها مشخص باشد . بیشتر نقشه ها از نظر مرزی سندیت ندارند و به غیر از نقشه های برداری،گرافیک در برخی نقشه ها نیز از دقت کافی برخوردار نیست. در محاسبات مساحت باید خط تراز ۲۵- را در حد بالای خشکی کشور و نیز آبهای داخلی در نظر گرفت. خدام محمدی با بیان اینکه مساحت آبهای داخلی جنوب برابراست با مساحت پهنه ای محصور در خط تراز مد بالا در خلیج فارس و دریای عمان و خط مبدا سرزمینی مصوب، گفت: اکثر جزایر جنوب در آبهای داخلی کشور واقع شده اند. شش جزیره تنب بزرگ و کوچک، فارور بزرگ و کوچک، ابوموسی و سیری در دریای سرزمینی کشور قرار دارند. تنها استثناء، جزیره فارسی است که مساحت آن و مساحت دریای سرزمینی آن باید به صورت مجزا در نظر گرفته شود. مساحت جزیره و دریای سرزمینی آن جزیره نیز باید محاسبه و اضافه شود. وی گفت: می‌توان با تشکیل یک کارگروه، داده ها را به روز و با دقت بالا در اختیار داشت و سپس همانند سازمان نقشه برداری کشور یا سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح با استفاده از داده های دقیق، با دقت بالا مساحت کشور را محاسبه کرد. خدام محمدی با اشاره به آب های ملی و بین المللی ادامه داد: آب های ملی جزء حاکمیت سرزمینی کشورهستند و با خشکی ها، جزء مساحت یک کشور به شمار می آید. با این وجود آب های داخلی که به سمت خشکی و در جهت خط مبدا هستند و نیز دریای سرزمینی که تا ۱۲ مایل دریایی از خط مبدا امتداد دارند، مساحت کشور را تشکیل می دهند. به گفته وی، آبهای بین المللی شش زون دارند؛ زون مجاوریا زون نظارتی، زون انحصاری اقتصادی که کمتر یا مساوی ۲۰۰ مایل دریایی از خط مبدا هست؛ آبهای مجمع الجزایری، فلات قاره تا انتهای فلات قاره یا ۲۰۰ مایل دریایی و همچنین زون ایمنی. تا ۵۰۰ متر در اطراف سکوهایی که فراتر از دریای سرزمینی قرار دارند، زون ایمنی وجود دارد که باید آنها را در اندازه گیری مساحت کشور در نظر گرفت. مدیر سابق آبنگاری و امور جزرومدی سازمان نقشه برداری کشور تصریح کرد: در ایران خط مبنای دریای سرزمینی در سال ۱۳۵۲ یعنی قبل از انقلاب از سوی هیئت وزیران تصویب شد که به قوت خود باقی است و مورد استفاده قرار می گیرد. خدام محمدی افزود: در فروردین ۱۳۷۲ مجلس شورای اسلامی مسائل حقوقی را در دریای سرزمینی همان ۱۲ مایل و مایل دریایی را هم برابر با ۱۸۵۳ مترتعیین کرد. جزایر متعلق به ایران اعم از اینکه داخل و یا خارج دریای سرزمینی باشند، طبق این قانون دارای دریای سرزمینی مخصوص به خود هستند.
خدام محمدی بیان کرد: به منظور تعیین حد خارجی آبهای سرزمینی، دورترین تاسیسات دائمی بندری که جزء لاینفک سامانه بندر را تشکیل می‌دهد، به عنوان بخش تشکیل دهنده ساحل محسوب خواهد شد. تاسیسات دور از ساحل و جزایر مصنوعی نباید به عنوان تاسیسات دائمی بندری محسوب شود. وی در خاتمه با اشاره به ماده ۸ افزود: تعیین حدود بستر و زیربستر دریای خزر به بخش‌ها باید از طریق توافق بین کشورهای با سواحل مجاور و مقابل، و در نظر گرفتن اصول و موازین حقوق بین‌الملل صورت گیرد. به گفته وی، ماده ۹ نیز در طرف در مجاورت آبهای سرزمینی، یک منطقه ماهیگیری به عرض ۱۰ مایل دریایی را تعیین خواهد کرد.
