اینجا کجای دنیاس که اینقدر دلبر و زیباست؟

عمر مےگذرد و من بیشتر مےفہمم کہ هیچ چیز
در دنیا ارزش گریہ کردن را ندارد
ما آدمہا مدام چیزهایے را کہ اسمشان را مصیبت
و بدبختے مےگذاریم در سرزمین افکارمان مےچرخانیم
و دور مےکنیم و همین باعث مےشود در صدسالگے
حسرتِ لذت نبردن از زندگے را بخوریم
شاید کلمہ‌ی رها کردن و فرار کردن
براے چنین لحظاتے بوجود آمده اند…
از غصہ هایت فرار کن…
در ناکجا آبادِ درونت رهایش کن و بہ دنبال
هر چیز کہ شادت مےکند…روانہ شو…
زندگے اگر چیزهاے زیادے براے گریہ کردن دارد،
چیزهایے هم براے لبخند زدن دارد،
فقط کافےست از تہ دلت بخواهے کہ
زندگے را زندگے کنے …
.