تدابیر بارداری _ دکتر روازاده
تغذیه در دوران بارداری
از آنجایی که کودک از خون مادر و غذای او استفاده کرده و پرورش مییابد، باید غذای خانم حامله غنی و کامل باشد تا از یک طرف احتیاجات بدن خودش را تأمین کند و از طرف دیگر مواد غذایی مورد نیاز کودک را در اختیارش قرار دهد.
تغذیه مادر به قدری در نظر اسلام اهمیت داشته که به زن بارداری که روزه برای خودش یا کودکش ضرر دارد، اجازه میدهد روزههای واجب ماه رمضان را افطار کند و بعد قضایش را بگیرد. بهتر است هر خانمی قبل از بارداری از نظر وضعیت بهداشتی ـ تغذیهای مورد ارزیابی قرار گیرد و اگر سوء تغذیه دارد اصلاح شود، زیرا تغذیه صحیح بیشترین اثر را روی سلامت جنین دارد. وضع تغذیه مادر در دوران بارداری، حتی در اخلاق و مقدار ضریب هوشی و استعداد کودک نیز تأثیر فراوان دارد، رشد اعصاب و مغز کودک از غذای مادر است، پس هر نوع غذای جسمی و روحی بر روی کودک اثر خواهد گذاشت.
همچنین باید به نوع غذا و حلال بودن آن توجه خاصی داشته باشد، زیرا تأثیر بسیار بر روی اخلاق، رفتار و ایمان کودک میگذارد.
خوراکیهای مناسب در دوران بارداری
1ـ بهترین میوههایی که خانم باردار میتواند دراین دوران استفاده کند عبارتند از: به، سیب میخوش، گلاب، بادام، انار.
2ـ از غذاهای مناسب برای این دوران نان خوب و برشته و شورباهای دارای زیره است. البته زنانی که مشکل و سابقهی سقط جنین داشتهاند نباید از زیره استفاده کنند چون مدر حیض است.
3ـ گوشت بره و بزغاله چاق یکساله.
4ـ مصرف خوراکیهای نرم و سبک.
5ـ بهتر است زنان باردار تعداد دفعات تغذیه خود را زیاد کنند، اما در هر مرتبه شکم خود را پر نکنند، زیرا به رودهها فشاری علاوه بر فشار رحم وارد کرده و باعث افزایش یبوست میشود.
بیشتر بخوانید:برخی توصیه های پزشکی امروزی در خصوص بارداری، زایمان و بچه داری که انجام عکس آن صحیح است+ فایل صوتی سخنرانی حکیم دکتر روازاده
خوردنیهای مضردر دوران بارداری
مصرف تعدادی از خوردنیها و مواد برای خانم حامله مضر است و باید از استفاده کردن آنها اجتناب کند که این مواد عبارتند از:
ـ سرکه؛
ـ غذاهای با طبع بسیار گرم و بسیار سرد؛
ـ آب بسیار گرم یا بسیار سرد، یخ، برف و تگرگ؛
ـ مواد تند و تیز مانند فلفل، دارچین، باقلای مصری، کبر و خمیر دندان یا هر ماده دیگر دارای اسانس زیاد؛
ـ مواد تلخ مثل زیتون خام؛
ـ چیزهای بادانگیز مانند لوبیا، کبر، باقلا، نخود، کنجد، کرفس؛
غذاهایی که میتواند موجب جریان خون حیض شود مثل نخود، لوبیا، کنجد، کافشه، زعفران، جعفری، شاهی
همچنین لازم است خانم حامله تا جایی که ممکن است از مصرف مواد زیر اجتناب کند تا فرزند سالمتری به دنیا آورد که این مواد عبارتند از:
غذاهای مانده به خصوص انواع گوشت مانده و کنسرو، نان زیاد، غذاهای یکنواخت، افراط در خوردن ادویه مثل خردل و دارچین، چای، قهوه، افراط در خوردن برنج، غذاهای پر چربی و سرخ کردنی، غذاهای شور مانند ماهی شور و خیار شور، آجیل، سوسیس و کالباس. همواره باید از پر خوری و پر کردن شکم بپرهیزد.
در این کتاب مطالب دیگری نیز برای خانم های باردار بسیار مبسوط توضیح داده می شود که برای آگاهی بیشتر به آن رجوع فرمایید از آن جمله است:
کار و استراحت
آرامش روحی و معنوی
ورزش
مراقبتهای دوران بارداری
حمام کردن
ویژگیهای لباس و کفش خانم باردار
اجابت مزاج
روابط زناشویی
علائم خطر در بارداری
عوارض و شکایات شایع دوران بارداری
یکی از این عوارض مشکل تهوع است که در ذیل توضیح آن آمده است:
تهوع و استفراغ
زمان: از اوایل حمل تا ماه چهارم و گاهی تا آخر حاملگی
قی کردن محرک قوی است برای تمام بدن مخصوصاً برای معده و اعضاء پایینتر از آن به همین جهت حکما آن را زلزله بدن نامیدهاند و ترس از سقط وجود دارد اما بهتر است جلوی استفراغ خودبخودی که به آسانی و بدون اذیت خارج میشود گرفته نشود زیرا طبیعت مواد فاسده را دفع میکند اما هیچگاه نباید به زن باردار داروی قیآور قوی بدهیم. همچنین باید از پرخوری و درهم خوری که موجب سنگینی معده و عدم هضم غذاست که میتواند مقدمه قی باشد پرهیز کرد.
بهتر است خانم باردار نیم ساعت قبل از بلند شدن از رختخواب یک تکه نان برشته مصرف کند و به آهستگی فعالیت خود را آغاز نماید.
بیشتر خانمها نسبت به مصرف غذاهای جامد و خشک کمتر حساسیت نشان داده و قادر به تحمل آنها میباشند.
در صورتی که استفراغ به افراط باشد و یا ترس از سقط شدن وجود داشته باشد و همچنین مدّت حاملگی از چهار ماه گذشته باشد باید به حبس آن کوشید.
توصیههای زیر میتواند در کاهش علائم موثر باشد:
ـ میوه به را در فویل پیچیده و در فر پخته، بعد از غذا مصرف کند؛
ـ رب انار همراه با کمی نعناع خشک که روی آن پاشیدهاند اگر در دهان کمی نگه دارند مفید است؛
ـ فرد سرد مزاج، چای زنجبیلی و فرد گرم مزاج، آب انار بنوشد؛
ـ مصرف رب سیب و رب به قبل و بعد از غذا؛
ـ مصرف غذاهای روزانه در وعدههای بیشتر و با حجم کم؛
ـ پرهیز از غذاهای چرب، سرخ کرده و پر ادویه؛
ـ پرهیز از بوهای شدید و تحریک کننده؛
ـ مالش دادن دایم دستها و پاها؛
ـ پیاده روی ملایم.