ترانه کودکانه درباره ی رنگ لباس
چرا وزن در شعر کودک اهمیت دارد؟
شعر موزون کودک در واقع سابقه ی دیرینی دارد. مادر اساطیری برای کودکانش شعر خوانده و به آنها منتقل کرده است. شعر کودک جادوی جاودانه ای است که ارتباط ناگسستنی با کودک ایجاد کرده است. آنچه مشخصه ی شعر کودک است ریتم و وزن تکرار شونده آن است. کودکان ریتم و موسیقی تکرار شونده را دوست دارند. شعر یا خوانده می شود یا با موسیقی اجرا می شود. شعر کودک توانایی زبانی کودک را گسترش داده و دامنه واژگان او را گسترش می دهد. توانایی درک ، تمرکز فکری، دقت، خوب گوش کردن بواسطه ی شعر قابل فراگیری اند. اغلب شعرها با اجرای حرکات کوچک پیوند دارند و توانایی فیزیکی و حرکت های ظریف کودکان را تقویت می کنند. کودکان و از قبل از همه کودکان کوچکتر تکرار را دوست دارند. احساس دوباره شنیدن به آن ها امنیت و اعتماد به نفس می دهد. شعر کودک بر اساس نیازمندی های کودک پایدار است. اغلب طنز آمیزند یا پایان طنز گونه دارند که کودک را به خنده وا میدارد. این شعر ها می توانند با حرکت هم همراه باشند.«هی هی سوارکار، یهو اگه بیفته، داد و هوار »و در اینجا والد کودک را آرام به حالت افتادن رها می کند و بلافاصله او را می گیرد.
بین کودک و بزرگتری که شعر را برایش می خواند ارتباط تنگاتنگی برقرار می شود و کودک توجه را دریافت می کند. شعر خواندن به همراه بازی به شعر کودک تنوع می بخشد و کودک و بزرگتر ، نزدیکی و یکی بودن را تجربه می کنند. شعر کودک از این نظر جایگاه تعلیمی ارزشمندی دارد. حتی نوزادان هم ریتم را دوست دارند و می توانند شادمانه ازآن به خنده آیند. کودکان به مراسم و تشریفات علاقمندند. برای موضوعات مختلف و برای آماده کردن کودک جهت پذیرش کارهای خاص می توان شعری برایش یافت یا جور کرد. مثلا شعر هایی برای مسواک زدن یا به رختخواب رفتن ، برای قبل از خواب نیمروزی یا برای قبل از غذا خوردن. تکرار این شعر ها به کودکان اصولی ارائه می دهد که کودک در قالب آن اصول چارچوب خود را مشخص کند و این برای کودک حس اطمینان و امنیت در پی دارد. بعد ها در مهد کودک ، کودکان دوباره با این شعر ها مواجه می شوند که اگر این آشنایی با شعر از خانه اتفاق افتاده باشد ، شنیدن دوباره این شعر ها به کودک میزان بیشتری امنیت و شادی می بخشد. مسیر تعلیمی تغییر می کند و استیل های تربیتی با گذشت زمان از راه می رسند. آنان با کودکی و کودک بودن عجین می شوند آنگونه که خیلی از بزرگسالان هنوز شعر های کودکی شان را به یاد دارند.
