تلاوت آیه۱۰~سوره ۶۶(تحریم)
?بسم الله الرحمن الرحیم
?آیه۱۰~سوره ۶۶(تحریم)
?قاری؛عبدالباسط ?ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ. خداوند براى كسانى‌كه كفر ورزيدند، همسر نوح و همسر لوط را مثال زده است كه اين دو زن، همسر (و از خانواده) دو بنده صالح از بندگان ما بودند، ولى به آن دو خيانت كردند. پس در برابر (كيفر) خداوند، براى آن دو زن هيچ كارى از آن دو پيامبر ساخته نبود و به آنان گفته شد: به آتش جهنم وارد شويد با وارد شوندگان.
✍نکته ها؛
●اين آيه، دو زن را به عنوان نمونه اعلاى كفر معرّفى كرده است كه هر دو، در خاندان رسالت زندگى مى‌كردند و همسر دو پيامبر الهى بودند، امّا با مخالفان آنان هم رأى و هم‌دست بودند. در آيات بعد نيز، دو زن را به عنوان نمونه برتر ايمان معرّفى مى‌كند، يكى همسر فرعونِ مشرك و ستمگر و ديگرى حضرت مريم.
●در آغاز سوره، سخن از انحراف دو نفر از زنان پيامبر اسلام بود، «صَغَتْ قُلُوبُكُما» و فرمود: اگر عليه پيامبر توطئه كنيد، خداوند و فرشتگان و مؤمنان حامى او هستند. در اواخر اين سوره، سخن از دو همسر دوزخى حضرت نوح و لوط است كه به خاطر خيانت دوزخى شدند و آن دو پيامبر، با وجود مقام نبوّت، نمى‌توانند چيزى از قهر خدا را از همسرانشان دفع كنند.
●همسر پيامبر بودن سبب نجات نيست. چنانكه فرزند پيامبر بودن نيز چنين است، بلكه عملكرد خود انسان است كه به دنبال آن سعادت يا شقاوت است. در قرآن علاوه بر اين آيه،چندين بار از هلاكت زن لوط سخن به ميان آمده است. «كانَتْ مِنَ الْغابِرِينَ» ●بهترين روش در تربيت، تذكر غير مستقيم است. با اين كه ابولهب و پسر نوح نيز نمونه كفر بودند، امّا خداوند به همسران دو پيامبر مثال زد و كلمه خيانت را مطرح كرد تا با فاش كردن راز پيامبر صلى الله عليه و آله توسط همسرش كه نوعى خيانت است، تناسب داشته باشد و هشدار و اخطارى به زنان پيامبر باشد كه گمان نكنند وابستگى به پيامبر كليد نجات است.
●حفظ خانواده از آتش دوزخ كه در آيه ششم آمده، «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ» به معناى موفقيّت صد در صد انسان نيست. زيرا گاهى خانوداه او زير بار نمى‌روند. «فَخانَتاهُما»
●در احاديث مى‌خوانيم كه زن نوح و لوط خيانتى به معناى انحراف جنسى نداشتند، بلكه مراد از خيانت، مخالفت با برنامه‌ها و اهداف پيامبر و همكارى با مخالفان آنان است.
?تفسیر نور – جلد ۱۰ – صفحه ۱۳۷
