تلاوت آیه۱۸ ~سوره ۳۲(سجده)
?بسم الله الرحمن الرحیم
?آیه۱۸ ~سوره ۳۲(سجده)
?قاری؛عبدالرحمن مسعد ✍وجود مبارك حضرت حق در این آیه پرسش زیر را مطرح كرده و به آن پاسخ می دهد .
?أَفَمَن كَانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كَانَ فَاسِقاً لاَ یَسْتَوُونَ ✍حضرت حق در این آیه ی شریفه می پرسد : آیا كسی كه مؤمن است ، یعنی اعتقاد به خدا و قیامت دارد و دارای فضایل اخلاقی است و كارهای پسندیده انجام می دهد ، با كسی كه از مدار طاعت حق بیرون افتاده ، و از فضای پاك انسانیت خارج شده ، و از حوزه ی امن خدا گریخته و به ناچار اسیر شیطان ها و دیوان و غولان و هوا و هوس شده ، و از اعتقاد به خدا و قیامت تهی گشته ، و به رذایل اخلاقی دچار آمده و به كارهای ناپسند روی آورده مساوی ویكسان است؟
↩پاسخ می دهد : هرگز این دو نفر برابر و مساوی نیستند ; زیرا :
✔مؤمن در اوج ارزش و فاسق در نهایت پستی است .
✔مؤمن مقرب حضرت حق و فاسق در دوری از درگاه دوست است .
✔مؤمن سزاوار پاداش و فاسق مستحق كیفر و عذاب است .
✔مؤمن اهل نجات و فاسق محروم از نجات است
✍شأن نزول: وليد بن عقبة بن ابى معيط در مقام مفاخرت با امير المؤمنين عليه السّلام برآمد گفت:قوه جوانى من از تو بهتر و زبان من از تو رساتر و نيزه من از تو تيزتر و ثبات من در ميان لشكر بيشتر است حضرت در جواب آن ملعون فرمود: (اسكت فانّك فاسق) ساكت شو بدرستى كه تو فاسق
هستى،حق تعالى به جهت تصديق آن حضرت آيه شريفه نازل فرمود: أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً: آيا پس آن كسى كه ايمان آورده به خدا و رسول كه حضرت امير المؤمنين عليه السّلام است، كَمَنْ كانَ فاسِقاً: مثل كسى هست كه بيرون رفته از دائره ايمان و خارج گرديده از فرمان، كه «وليد» باشد، لا يَسْتَوُونَ: برابر نيستند در شرافت و مزيت و رتبت، يا در جزا و مثوبت آخرت. ?صحيح بخارى، ج ۶، ص ۱۴۵. (ط: دار الشّعب)
2w
