شعر غمگین برای پدر با اجرای هوشنگ ابتهاج

هرچيزى به اندازه جاى خاليش توى زندگيمون
ذهن و زندگيمون رو درگير خودش ميكنه
بعضى جاى خالى ها كوچكند و با چيزهاى كوچك پر مى شوند
مثل يك حبه قند كنار چاى
مثل يك چتر در روز بارانى
مثل يك مسافرت بدون موسيقى
مثل يك حساب بانكى خالى
امـــا
امـــان از جاى خالى هاى بزرگ
كه نميشه به راحتى اونها رو پُـر كرد
مثل جاى خالى يك نفر كه حالا تبديل به يك قاب عكس و كلى خاطره شده
مثل جاى خالى يك دست نوازشگر و آغوش مهربان
مثل جاى خالی یک پدر و مادر?? _