اگر کرونا بگیریم چه می‌شود؟ TED Talks
در اکثر افراد شبیه یک بیماری بسیار خفیف خواهد بود، مثل یک سرماخوردگی ساده، افراد مشخصی هستند که مبتلا می‌شوند و به بیماری بسیار سختی دچار می‌شوند؛ از جمله اعضای کادر درمان. آنها گرفتار عفونتی بسیار جدی می‌شوند، چون نسبت به افراد معمولی بیشتر در معرض هستند، و در عین حال، هیچ ایمنی ندارند. پس در عامه جمعیت، محتمل است که در صورت ابتلا، مقدار ویروسی که دریافت می‌کنید بسیار کمتر از مقداری است که یک عضو کادر درمان دریافت می‌کند، عفونتی دراعضای کادر درمان جدی‌تر است. پس امید این است که عفونت در شما کمتر جدی باشد. پس افراد مسن باقی می‌مانند و مبتلایان به بیش از یک بیماری مزمن که واقعاً باید اطمینان حاصل کنیم که در بیمارستان از آنها مراقبت می‌شود.
00:59
[چه کسانی باید بیش از همه در این باره نگران باشند؟]
01:03
خوب، بیشترین نگرانی کسانی هستند که اول از همه در کشورهای در حال توسعه هستند و افرادی که دسترسی به خدمات درمانی مناسب ندارند و ممکن است اصلاً به بیمارستان دسترسی نداشته باشند، اگر همه‌گیری در کشور آنها رخ دهد. آنها در خطر بسیار جدی هستند، مخصوصاً سالمندان. افراد سالمند در تمام جوامع در خطر هستند، اما کسانی که به اکسیژن دسترسی ندارند در خطر بیشتری هستند. در کشورهای توسعه‌یافته، افراد بسیار سالخورده که چند بیماری‌مزمن دارند، افراد مبتلا به دیابت، کسانی که امراض دیگر دارند، در خطر هستند. عموم جمعیت در خطر جدی نیستند.
01:37
[چه بیماری‌های پیش‌زمینه‌ای افراد را در معرض خطر بالاتر قرار می‌دهد؟]
01:41
اول از همه، ابتلا به بیماری‌های ریوی مزمن هم مهم است. در کل، سالمندان در خطر بیشتری هستند، مخصوصاً افراد بالای ۷۰ سال، زیرا سیستم ایمنی بدن آنها به اندازه گذشته قابلیت ندارد، و بیشتر در مستعد عفونت هستند. علاوه بر آن، در برخی نمونه‌ها در چین، عفونت همزمان با آنفلوانزا رخ داده است و در عین حال، عفونت‌های فوق‌العاده باکتریایی در موارد ابتلا به ذات‌الریه رخ داده است.
02:11
[اطلاعات به‌روز را از کجا به دست آوریم؟]
02:14
مرکز کنترل بیماری در آتلانتا، آمار را دنبال کرده و به طور مستمر وبسایت خود را به‌روزرسانی می‌کند. همچنین، سازمان جهانی بهداشت در ژنو، که هماهنگ‌کننده بسیاری از فعالیت‌ها در سطح بین‌المللی است، وب‌سایتی دارد که حاوی اطلاعات به‌روز است. این مسئولیت ما است که به عنوان فرد آن اطلاعات را بگیریم، تا متوجه باشیم و بتوانیم اطمینان داشته باشیم که به نوبه خود می توانیم در پیشگیری از یک همه‌گیری گستره همکاری کنیم.
02:39
[شما واکنش جهانی به شیوع سارس در ۲۰۰۳ را رهبری می‌کردید. این شیوع فعلی در مقایسه چگونه است؟]
02:43
در همه عفونت‌های جدید مشکل یکسان است. این یک عقونت است که سراغ انسان‌هایی می‌آید که تا به حال با این ویروس مواجه نشده بودند. هیچ محافظت آنتی‌بادی وجود ندارد، و مشخص نیست که سیستم ایمنی آنها می‌تواند این ویروس را مدیریت کند یا نه. این ویروسی است که بیشتر در خفاش‌ها یا سایر حیوانات یافت می‌شود، و ناگهان، به انسان سرایت می‌کند. و انسان‌ها با این ویروس تجربه‌ای ندارند. اما در جهان، داریم هرچه بیشتر یاد می‌گیریم، مثل کاری که با سارس کردیم. و می‌دانید، تعداد مرگ‌ومیر قطعا از مرگ‌های ناشی از سارس بیشتر است. اما وقتی آن را بر تعداد افراد مبتلا تقسیم می‌کنید، تعداد بسیار بسیار بیشتری نسبت به سارس مبتلا شده‌اند. نسبت مرگ‌ومیر موردی، که نسبت تعداد کشته‌ها به تعداد مبتلایان به سارس است، حدود ۱۰ درصد بود. در مورد ویروس کرونای فعلی، کووید ۱۹، ۲ درصد یا احتمالاً کمتر است. پس ویروسی با وخامت بسیار کمتر است، اما همچنان ویروسی است که باعث مرگ می‌شود، و این چیزی است نمی‌خواهیم به جمعیت بشر وارد شود.
03:48
[اقدامات کافی در بستن مرزها، مانند فرودگاه‌ها انجام شده است؟]
03:51
کاملاً واضح است که فرودگاه‌ها یا هر مرز زمینی نمی‌تواند جلوی ورود هیچ بیماری را بگیرد. افراد در دوره نهفتگی می‌توانند از آن مرز عبور کنند، وارد کشورها شوند و وقتی بیمار شوند می‌توانند دیگران را هم آلوده کنند. پس مرزها وسیله‌ای برای پیشگیری از ورود بیماری به یک کشور با اندازه‌گیری درجه حرارت نیستند. مرزها مهم هستند چون می‌توانید به افرادی که از مناطق پرخطر می‌آیند یا به عفونت دچار بوده‌اند خدمات رساند، به آنها آگاهی داد، آگاهی کاغذی یا شفاهی، که علامت‌ها و نشانه‌های این بیماری چیست، و اگر حس کردند به آن دچار شده‌اند چه باید بکنند.
04:33
[برنامه زمانی واکسن چگونه است؟]
04:36
هم‌اکنون واکسن‌ها در حال توسعه هستند، تحقیقات بسیاری در حال انجام است. این تحقیق نیاز دارد که اول واکسن توسعه یابد، بعد ایمنی و اثرگذاری آن در حیواناتی بررسی شود، که بعد از واکسینه شدن در معرض ویروس قرار می‌گیرند، و بعد باید تحقیقات انسانی انجام شود. تحقیقات حیوانی هنوز آغاز نشده است، اما به زودی برای واکسن‌های خاصی شروع خواهند شد. و به نظر می‌رسد که تا پایان امسال، یا اوایل سال آینده، چند نمونه واکسن باشد که بعد می‌توانند توسط نهادهای قانون‌گذار برای ایجاد حق مولف بررسی شوند. پس حداقل یک سال زمان لازم است تا واکسنی به وجود بیاید که بتواند در بسیاری جوامع به کار گرفته شود.
05:16
[چه سوال‌هایی درباره این همه‌گیری هنوز بی‌پاسخ مانده است؟]
05:20
واضح است که نحوه انتقالآن را می‌دانیم، نمی‌دانیم چقدر آسان در میان انسان‌ها در اجتماعات یا فضاهای باز پخش می‌شود. یه طور مثال می‌دانیم، که در فضای بسته یک کشتی کروز، به راحتی پخش شد. باید بهتر بفهمیم زمانی که به فضاهای بازتری برسد چطور پخش می‌شود جایی که انسان‌ها با کسانی که ممکن است مریض باشند برخورد می‌کنند.
05:44
[چه چیزی در واکنش جهانی می‌تواند بهبود بیابد؟]
05:48
مشکل عمده در دنیای امروز این است که به همه‌گیری‌ها در کشورهای در حال توسعه به عنوان چیزی که باید برویم و متوقفش کنیم نگاه می‌کنیم. پس وقتی که شیوع ابولا رخ می‌دهد، فکر می‌کنیم «چطور می‌توان جلوی این همه‌گیری را در آن کشور گرفت؟» به این فکر نمی‌کنیم که «چطور می‌توانیم به آن کشور کمک کنیم تا ظرفیت خود را تقویت کند تا بتواند عفونت‌ها را شناسایی و با آنها برخورد کند؟» خب به اندازه کافی در کمک به کشورها برای توسعه ظرفیت هسته‌ای بهداشت عمومی سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم. کاری که کرده‌ایم سرمایه‌گذاری در چندین سازوکار است جهانی است، که می‌تواند سایر کشورها را حمایت کند تا بروند و در توقف همه‌گیری کمک کنند. اما می‌خواهیم دنیایی را ببینیم که همه کشورها بتوانند بهترین کار را برای توقف آن انجام دهند.
06:30
[آیا در آینده شاید همه‌گیری‌های بیشتری خواهیم بود؟]
06:33
امروزه بیش از هفت میلیارد نفر وجود دارند. و وقتی آن انسان‌ها به این دنیا می‌آیند، به غذای بیشتر، و بسیاری چیزهای دیگر نیاز دارند و نزدیکتر به هم زندگی می‌کنند. در واقع، ما جهانی شهری هستیم، جایی که مردم در فضاهای شهری زندگی می‌کنند. و در عین حال، حیوانات بیشتری پرورش می‌دهیم، و آن حیوانات هم به غذای انسان‌ها تبدیل می‌شوند. پس آنچه می‌بینیم، این است که رابطه حیوان-انسان نزدیک و نزدیکتر می‌شود. و این پرورش وسیع حیوانات و این افزایش چشمگیر جمعیت بشری که با هم روی یک سیاره زندگی می‌کنند ملغمه‌ای است که همه‌گیری‌ها در آن بارها و بارها اتفاق می‌افتند. در نهایت بیشتر و بیشتر از این همه‌گیری‌ها خواهیم داشت. پس امروز شیوع یک عفونت تنها اخطاری است از آنچه در آینده اتفاق خواهد افتاد. باید اطمینان حاصل کنیم که همکاری فنی در جهان وجود دارد تا با هم کار کنیم تا مطمئن شویم می‌توانیم این همه‌گیری‌ها را در موقع وقوع درک کنیم و به سرعت اطلاعات لازم برای کنترل آنها را فراهم کنیم.
07:35
[بدترین حالت را از سر گذرانده‌ایم؟]
07:37
نمی‌توانم با دقت پیش‌بینی کنم. تنها می‌توانم بگویم که همه باید برای بدترین حالت ممکن آماده باشیم. و در عین حال، بیاموزیم چطور می‌توانیم از خودمان و دیگران محافظت کنیم اگر بخشی از آن همه‌گیری شدیم.
07:52
[برای یادگیری بیشتر، مراجعه کنید به: مرکز کنترل و پیشگیری بیماری سازمان جهانی بهداشت]
