ز غوغای جهان فارغ (کلیپ آرامش بخش)
فکرمیکنم به روزایی که چه بیهوده از دستشون دادم بخاطر افکار آدمها
بخاطر ترسم از برداشت ادمها
چه روزهایی که میتونستم شاد باشم و از ته دل بخندم ولی به راحتی ذهنمو درگیر”حالا راجبم چی فکر میکنه” کردم…
چه اهمیتی داره که فلان روز فلان ادم از فلان حرف من چه برداشتی کرده و ناراحت شده؟
چه روزایی که شب تا صبح به یه حرفم فکر کردم و بعد ها فهمیدم ادمها اصلا یادشون نیست من چی گفتم و من فقط لحظات زندگیمو تو غصه و فکرای بی سر و ته از دست دادم…
حالا میدونم من نباید بخاطر هر رفتار و حرفم به کسی جواب پس بدم
حالا میدونم اونی ارزش داره تو زندگیم بمونه که اگرم ناراحته بیاد و حرفش و بزنه نه که با رفتارش بخواد به من چیزی بفهمونه…
این روزا که این موجود میکروسکوپی کل جهان و به هم ریخته و جون هزاران ادم رو گرفته بیشتر به این فکر میکنم تو دنیایی که به “هیچ”بنده،چقدر داریم فکرامونو درگیر مسائل پوچ و بی سر و ته میکنیم
چقدر داریم ادمهای بی ارزش رو برای خودمون بزرگ میکنیم و بهشون ارزش و بها میدیم بی اینکه اونها لیاقتشو داشته باشن حتی تو ذهنمون جایی داشته باشن…
معلوم نیست سهم هرکدوم از ما از این دنیا چقدره اما تا اخرین روزی که زنده ایم بدهکاریم… ما به خودمون بدهکاریم بخاطر تمام لحظه هایی که خرج فکر کردن به ادمهای اشتباه کردیم
ما به خودمون بدهکاریم بخاطر تمام خنده هایی که دریغشون کردیم و جاشونو دادیم به اشکهای بی دلیل
ما به خودمون و زندگی با وجود تمام سختی ها خنده های از ته دل بدهکاریم
هیچ کدوم از ما از یک لحظه بعدمونم خبر نداریم پس
تا میتونیم
تا وقت هست
بدهی هامونو به خودمون پرداخت کنیم…